Η Διοικητική Συμβουλευτική (Management Consulting) είναι η πρακτική παροχής εξειδικευμένων γνώσεων και διαμόρφωσης προτάσεων για την επίλυση επιχειρηματικών προβλημάτων, τον σχεδιασμό και την ανάπτυξη επιχειρηματικών πρωτοβουλιών (Business Planning). Σε παγκόσμιο επίπεδο το μέγεθος της αγοράς του κλάδου ανέρχεται στα $250 δισ. (2016) με ρυθμό ανάπτυξης 4,1% (CAGR 2011-2016), ενώ στην Ευρώπη προσεγγίζει τα $100 δισ.(2016) με ρυθμό ανάπτυξης 3,6% (CAGR 2011-2016).
Οι συμβουλευτικές υπηρεσίες καλύπτουν, μεταξύ άλλων, θέματα επιχειρηματικής στρατηγικής και πολιτικής (Competitive Strategy & Business Policy), θέματα χρηματοοικονομικής (Specialty Finance) και φορολογίας, θέματα διοίκησης πληροφοριακών συστημάτων, έργων και προγραμμάτων (Project and Program Management). Στα πιο σύγχρονα αντικείμενα της διοικητικής συμβουλευτικής περιλαμβάνονται η διοίκηση απόδοσης (Performance Management), η διοίκηση της αλλαγής (Change Management) και της καινοτομίας (Innovation management), και η διοίκηση λειτουργιών (Operations Management).
Είναι προφανές πως ένας σύμβουλος επιχειρήσεων απαιτείται να έχει ισχυρό γνωστικό υπόβαθρο στον ευρύτερο χώρο της διοίκησης επιχειρήσεων και σημαντική εξειδίκευση σε κάποιο από τα παραπάνω αντικείμενα.
Εκτός από τις απαραίτητες γνώσεις, η σταδιοδρομία στον κλάδο της συμβουλευτικής απαιτεί την καλλιέργεια δεξιοτήτων όπως η ανάπτυξη πνεύματος συνεργασίας (teamwork), η καινοτομική και ερευνητική σκέψη, οι επικοινωνιακές δεξιότητες (communication skills) και οι δεξιότητες προφορικής παρουσίασης (public speaking), οι δεξιότητες coaching και mentoring. Οι δεξιότητες μάθησης είναι κρίσιμες καθώς απαιτείται συνεχής παρακολούθηση της διεθνούς βιβλιογραφίας, ακαδημαϊκής και κλαδικής.
Οι σύμβουλοι επιχειρήσεων συνεργάζονται άμεσα με ανώτατα διοικητικά στελέχη (C-Level Executives) και τις ομάδες τους από πολύ νωρίς στην καριέρα τους και εκτίθενται σε πληθώρα πολύπλοκων έργων και κλάδων. Ως αποτέλεσμα, αποκτούν τρόπο σκέψης, γνώσεις και μεθοδολογίες για την επίλυση των πλέον σύνθετων προβλημάτων μάνατζμεντ. Επιπλέον, η συνεργασία τους με επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε διαφορετικούς κλάδους, τους καθιστά αρμόδιους σε θέματα κλαδικών προτύπων (industry standards) και βέλτιστων πρακτικών (best practices),ενώ πολλές αναπτύσσουν δική τους ερευνητική μεθοδολογία (research methodology) ή μοντέλα για τον εντοπισμό και την επίλυση επιχειρηματικών προβλημάτων.